Stemma

Ei stemma høyres i det fjerne
mens eg sit her aleine.
Det er ingen måte å seg verna
då stemma lar seg forgreina.

Den kjem frå mitt indre
rusta til kamp
Det finnes ikkje vegar å den hindre
før det osar av damp

Eg følar meg sprø
og veit ikkje kva jeg skal gjer,
kanskje skal eg bare dø?,
så slepp dykk a meg her